تذوید

تذوید. [ ت َذْ ] (ع مص ) مبالغه ٔ ذود. (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). راندن و دور کردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد).