تربة

تربة. [ ت ُ رَ ب َ ] (اِخ ) وادیی است بر دو منزل از مکه که آبش در بستان ابی عامر میریزد. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). یاقوت آرد: عرام گویدوادیی است نزدیک مکه بفاصله ٔ دو روز از آن که در بستان ابن عامر منتهی شود وبنی هلال در آن سکونت دارند و کوههای سراة و یسوم و فرقد در اطراف آن قرار دارند و دارای معدن برم است .
در اخبار عمر (رض ) آمده است که هنگامی که رسول خدا او را به غزا فرستاد وی به تربه رفت . اصمعی گوید تربه وادیی است به ضباب و طول آن سه شب است و در آن نخل و زرع و درختان میوه است و هلال و عامربن ربیعه در آن شرکت داشتند. احمدبن محمد همدانی گوید: تربه و زبیة و بیشة سه وادی بزرگ اند،مسیر هر یک از آنها بیست روز است ، پائین آنها نجد وبالای آنها سراة است . هشام گوید: تربه وادیی است از سراة شروع میشود و به نجران پایان می یابد، و باز گوید: خثعم مابین بیشه و تربه فرودآمدند و هنوز مستقر نشده بودند که اسلام ظهور کرد. مردی از ساکنان جبلین گفته که تربه آبی است در جانب غربی سلمی . (از معجم البلدان ).