<span class="hl">ترعید.</span> [ ت َ ] (ع مص ) در اصطلاح قاریان ، مرتعش کردن صدا هنگام تلاوت قرآن کریم . صاحب کشاف اصطلاحات الفنون آرد:نزد پاره ای از متأخران قاریان آن است که قاری در حین تلاوت کلام اﷲ آواز خود را بنحوی از حنجره ٔ خود بیرون آورد که گویی از فرط سرما یا شدت درد صدای او مرتعش میباشد و این صفت در موقع تلاوت کلام اﷲ زشت و منهی عنها است ، کذا فی الاتقان . (از کشاف اصطلاحات الفنون ).<br>

ترعید

ترقیص

أَتْلُوَ

قرائت

تالِيَاتِ

مَا تَلَوْتُهُ

ﭐتْلُ

مَا تَتْلُواْ

مَا کُنتَ تَتْلُواْ

يَتْلُونَهُ

تَتْلُونَ

مضیض

اردوگاه اسرا

سرپوشیده

خلموس

Caspar Bartholin

عادلی

لغت‌نامه دهخدا