ترغیة

ترغیة. [ ت َ ی َ] (ع مص ) کفک برآوردن شیر. (تاج المصادر بیهقی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد): رغی اللبن ترغیة، و یقال : امست ابلهم ترغی و تنشف ؛ ای بها نشافة و رغوة. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || بخشم آوردن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از اقرب الموارد) (از المنجد).