ترمذی

ترمذی . [ ت َ م َ ] (اِخ ) احمدبن الحسن بن جُنَیدب مکنی به ابوالحسن از حفاظ بود بشام و عراق سفر کرد و در مصر از سعیدبن حکیم بن ابی مریم و کثیربن عفیر و در شام از آدم بن ابی ایاس و در عراق از ابانعیم و احمدبن حنبل و کسانی که در طبقه ٔ آنان بودند حدیث شنید... بخاری در صحیح و ترمذی در جامع و ابوبکربن خزیمة و دیگران از وی روایت کرده اند. (از معجم البلدان ج 2 ص 383).