ترمذی

ترمذی . [ ] (اِخ ) محمدبن احمدبن نصرالترمذی مکنی به ابوجعفر از فقهای شافعی بود که در زمان خویش از فقهای شافعی کسی در دیانت و ورع و زهد بمانند او نبود. در بغداد اقامت داشت و در آنجا از یحیی بن بکیرالمصری و یوسف بن عدی و کثیربن یحیی و جز آنها حدیث گفت و از وی احمدبن کامل القاضی و عبدالباقی بن قانع و دیگران روایت کرده اند... بسال 200 یا 210 هَ . ق . متولد شد و در 11 محرم 295 هَ . ق . درگذشت . (وفیات الاعیان ج 3 ص 334).