ترمغز گشتن
لغتنامه دهخدا
ترمغز گشتن . [ ت َ م َ گ َ ت َ ] (اِ مرکب ) آب به بینی افتادن . تر شدن بینی چنانکه به عطسه افتد :
از گرد راهش آسمان ترمغز گشته آنچنان
کز عطسه ٔ مغزش جهان پر مشک تاتار آمده .
از گرد راهش آسمان ترمغز گشته آنچنان
کز عطسه ٔ مغزش جهان پر مشک تاتار آمده .
خاقانی .