ترکندهلغتنامه دهخداترکنده . [ ت َ ک َ دَ / دِ ] (ص ، اِ) بمعنی ترکند است که مکر و حیله و فریب و تزویر و دروغ باشد. (برهان ) (آنندراج ). گول و سبک و صحبت بیهوده و فریب . (ناظم الاطباء). و رجوع به ترفند و ترفنده و ترفند شود.
