ترک چشم
لغتنامه دهخدا
ترک چشم . [ ت ُ چ َ / چ ِ ] (ص مرکب ) چشم گیرا. (ناظم الاطباء). زیباچشم . دارای چشم جذاب . که چشم او بیننده را بخود کشد :
کرد را بود دختری بجمال
لعبتی ، ترک چشم و هندو خال .
کرد را بود دختری بجمال
لعبتی ، ترک چشم و هندو خال .
نظامی .