تر و تیل

تر و تیل . [ ت َ رُ ] (ص مرکب ، از اتباع ) خیس و تر شده بر اثر آب یا باران :
همچو قبطی بر کشیده ز نیل
سر و تن خیس خورده و تر و تیل .

دهخدا (دیوان ص 27)