تر و تازه کردنلغتنامه دهخداتر و تازه کردن . [ ت َ رُ زَ / زِ ک َ دَ ] (مص مرکب ) سرد کردن . (ناظم الاطباء). || آراستن و پیراستن و به صفا و جلوه آوردن . خوش و شاداب کردن . رجوع به تر و تازه و تر شود.
