تزاعم

تزاعم . [ ت َ ع ُ ] (ع مص ) باهمدیگر سخن ناموثوق بگفتن و اختلاف نمودن . (منتهی الارب ). با همدیگر سخن غیر موثق گفتن و اختلاف کردن . (ناظم الاطباء). با یکدیگر سخن غیرموثق گفتن . (از المنجد) (از متن اللغه ). || تضافر در کاری . (از المنجد) (از متن اللغه ): تزاعموا، تضافروا، ان کان بعضهم لبعض زعیماً. (متن اللغه ). رجوع به تضافر شود.