تزنر
لغتنامه دهخدا
تزنر. [ ت َ زَن ْ ن ُ ] (ع مص ) باریک و کوفته گردیدن چیزی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). باریک شدن چیزی . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || زنار پوشیدن - از لغات مولده است - (از متن اللغة). زنار برمیان بستن . (از اقرب الموارد) (از المنجد).
