تزکیر

تزکیر. [ ت َ ] (ع مص ) پر کردن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از المنجد). || (مص ل ) کلان گردیدن شکم کودک و نیکو شدن حال او. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). و رجوع به تزکر در همین لغت نامه شود.