تسجیة

تسجیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) کسی را در جامه پیچیدن و جامه ٔ مرده درکشیدن . (تاج المصادر بیهقی ). پوشانیدن مرده را به جامه و مانند آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). و از این معنی است ، سج معایب اخیک ، یعنی بپوشان و پرده برافکن آنرا. (از اقرب الموارد) (از المنجد).