تسرب
لغتنامه دهخدا
تسرب . [ ت َ س َرْ رُ ] (ع مص ) در سوراخ درآمدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). در سوراخ شدن وحشی . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد). انسراب (متن اللغة) (اقرب الموارد). || پر گردیدن آب و شراب . (از متن اللغة) (از اقرب الموارد) (از المنجد).
