تسقیة

تسقیة. [ ت َ ی َ ] (ع مص ) بسیار آب دادن . (تاج المصادر بیهقی ) (مجمل اللغة). آب دادن کسی را. (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (از متن اللغة). || باران خواستن . (تاج المصادر بیهقی ) (مجمل اللغة). سقاک اﷲ یا سقیاً لک گفتن کسی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || چند بار جامه را در صمغ (صبغ؟) فرو بردن . (از اقرب الموارد) (از متن اللغة).