تسلی شیرازی
لغت‌نامه دهخدا
تسلی شیرازی . [ ت َ س َل ْ لی ِ ] (اِخ ) اسمش آقا رجبعلی و شغلش مذهّبی در تذهیب اوراق و تهذیب اخلاق . مقبول و مطبوع اهالی آفاق بوده ، گاهی شعری می گفته . از اوست :
تسلی گر دمی خواهی به کام خویش دوران را
ترا افلاک دیگر باید و سیاره ٔ دیگر.
ترک جان گفتم و فارغ شدم از زاری دل
نشد آسانتر از این چاره ٔ بیماری دل .
تسلی گر دمی خواهی به کام خویش دوران را
ترا افلاک دیگر باید و سیاره ٔ دیگر.
ترک جان گفتم و فارغ شدم از زاری دل
نشد آسانتر از این چاره ٔ بیماری دل .
(مجمعالفصحا ج 2 ص 83).
