تسوی
لغت‌نامه دهخدا
تسوی . [ ت َ س َ وْ وی وِ ](ع مص ) راست شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). برابر شدن . (ترجمان جرجانی ترتیب عادل بن علی ). مستوی و برابر گردیدن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). تماثل . (متن اللغة) (از اقرب الموارد). مستوی شدن . (از المنجد). || هلاک شدن در آن زمین . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از متن اللغة) (ازاقرب الموارد) (از المنجد). و رجوع به تسویة شود.
