تشارین

تشارین . [ ت َ ] (ع اِ) ج ِ تشرین . (المنجد). و رجوع به تشرین شود. || کلمه ای است که بر فصل خریف (پاییز) دلالت کند. (از المنجد). || در نزد مردم برگ درخت توت است که در این دو ماه (تشرین اول و تشرین دوم ) از درخت چیده و بمصرف تغذیه ٔ گاو و غیره رسانند. (از المنجد).