تشخانه

تشخانه . [ ت َ ن َ / ن ِ ] (اِ مرکب ) آتشکده . (یادداشت مرحوم دهخدا) :
حصار بستد و تشخانه را بکند و بسوخت
زشهر و دشتش گلزار کرد آتشدان .

مختاری (دیوان چ همایی ص 358).