تشهیر

تشهیر. [ ت َ ] (ع مص ) آشکارا کردن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || رسوا کردن کسی را.(از اقرب الموارد). شهرت دادن رسوایی کسی را چنانکه کسی را بر خر سوار کرده بشهر گردانیدن . (غیاث اللغات ) (آنندراج ). || شمشیر برکشیدن از نیام وبرداشتن آن بر مردم یا عام است . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). شمشیر از نیام برکشیدن . (آنندراج ). برکشیدن شمشیر و برداشتن آن بر مردم . (از اقرب الموارد).