تشیظم

تشیظم . [ ت َ ش َی ْ ظُ ] (ع مص ) شتاب کردن بر کسی در سخن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): تشیظم علیه بالکلام ؛ تخطرف . (از اقرب الموارد).