ترجمه مقاله

تش

لغت‌نامه دهخدا

تش . [ ت ِ ] (اِ) عطش و تشنگی را گویند. (برهان ) (ناظم الاطباء). تشنگی . (جهانگیری ) (رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ). دکتر معین در حاشیه ٔ برهان آرد: بمعنی تشنه . اوستا، ترشنه ، تشنگی . پهلوی ، تیشن . هندی باستان ، ترشنا . ارمنی ، ترشامیم ، پژمرده شدن . کردی ، تی ، تنی افغانی ، تژه ای . بلوچی ، توناگ وخی ، تخ تخی . سریکلی ، تور، توری . شغنی ، تشنه ،تشنگی . یودغا، تروشنه . سانسکریت ترشنا (تشنگی ). || شپش را نیز گفته اند، و آن جانورکی است خونخوار که بیشتر در سرکارکوکناری و تریاکی بهم میرسد. (برهان ). شپش . (جهانگیری ) (رشیدی ) (انجمن آرا) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
ترجمه مقاله