تصحیح

تصحیح . [ ت َ ] (ع مص ) از بین بردن بیماری مریض . (یادداشت مرحوم دهخدا) (از اقرب الموارد). در لغت از بین بردن بیماری از مریض است . (از تعریفات جرجانی ). مصدر باب تفعیل و مشتق از لفظ صحت است که بمعنی ضد بیماری از بدن بیمار است . (از کشاف اصطلاحات الفنون ). || درست کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). راست و درست کردن . (غیاث اللغات ) : به تصرف صاحبدیوان رقعه ها عرض دادند و سلطان به تصحیح آن حال مثال فرمود. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ اول تهران ص 366). || غلط گرفتن . غلطگیری کردن .غلطگیری در مطبعه . (یادداشت مرحوم دهخدا): تصحیح کتاب ؛ از بین بردن افتاده های آن . (از اقرب الموارد). || درست گفتن چیزی را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || در اصطلاح از بین بردن کسور واقعه بین سهام و افراد (وارث ) است . (از تعریفات جرجانی ). نزد علمای علم فرائض ، عبارت است از این که سهام ورثه را از کمترین عددی که ممکن باشد گیرند بنحوی که کسری به هیچیک از وارثان نیفتد. (شریفی از کشاف اصطلاحات الفنون ). || نزد محدثان عبارت است از نوشتن کلمه ٔ «صح » بر کلامی که احتمال شک در آن رود. مانند آن که لفظی تکرار شود و حذف آن مکرر، اخلالی در آن کلام نرساند. (کشاف اصطلاحات الفنون ).