تضاجعلغتنامه دهخداتضاجع. [ ت َ ج ُ ] (ع مص ) همدیگر پهلو بر زمین نهادن و بر پهلو خفتن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || تغافل از امری . (از اقرب الموارد).
