تضافر

تضافر. [ ت َ ف ُ ] (ع مص ) با هم مدد کردن و یاری نمودن در کار. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). هم پشت شدن و یکدیگر را یاری دادن . (آنندراج ). با هم مدد و یاری کردن در کار. (از اقرب الموارد):عجبت من تضافرهم علی باطلهم و فشلکم عن حقکم . (اقرب الموارد). بهم رسیدند و در تظاهر و تظافر مجتمع و متفق شدند. (ترجمه ٔ تاریخ یمینی چ اول تهران ص 68).