تطأطو

تطأطؤ. [ ت َ طَءْ طُءْ ] (ع مص ) سر فروداشتن . (زوزنی ). پست کردن سررا و فرود افگندن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): تطأطأت لهم تطأطؤ الدلاة؛ ای خفضت لهم نفسی کتطأمن الدلاة. و دلاة جمع دال است و آن از دلو گرفته شده است . (از اقرب الموارد).