تطین

تطین . [ ت َ طَی ْ ی ُ ] (ع مص ) بگل کردن . (تاج المصادر بیهقی ).آلوده گردیدن به گل . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). به گل آلودن چیزی را. (از اقرب الموارد).