تطیین

تطیین . [ ت َطْ ] (ع مص ) بگل کردن . (زوزنی ). بگل اندودن بام و جز آن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). بگل اندودن . (آنندراج ) (از اقرب الموارد) : هر آن پادشاهی که بیت المال خود به مال رعایا که به جور و ظلم و غیرراستی از ایشان ستده باشد و گرفته پر کند و معمور سازد حال او همچو حال کسی باشد که گل از ستونهای سرای و بنیاد خانه بکند و بدان سقف و طرح آن را تطیین کند. (تاریخ قم ص 148).