تظنیلغتنامه دهخداتظنی . [ ت َ ظَن ْ نی ] (ع مص ) گمان بردن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). اصل آن تظنن است و یکی از نونها تبدیل به یاء شده . (از منتهی الارب ). و رجوع به ماده ٔ قبل شود.
