تعاقر

تعاقر. [ ت َ ق ُ ] (ع مص ) با هم پی زدن ستور را جهت آزمایش پی زنی . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || بمبارات کشتن شتر را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). یقال : تعاقرا؛ ای عقرا ابلهما لیری ایها اعقر لها. و منه الحدیث : تأکلوا من تعاقر الاعراب فانی لاآمن من ان یکون مما اهل به لغیراﷲ. (منتهی الارب ).