تغمد

تغمد. [ ت َ غ َم ْ م ُ ] (ع مص ) فروپوشیدن و پنهان داشتن و منه ُ تغمداﷲ برحمته ؛ ای غمره بها و تغمد فلاناً؛ ای ستر ماکان منه ُ. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). گناه پوشیدن و جز آن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). غریق رحمت کردن حق تعالی بنده راو گناه و عیب و جز آن را پوشیدن . (آنندراج ): تغمد اﷲ برحمته ؛ فروپوشاند او را خدای تعالی به بخشایش خویش . (یادداشت مرحوم دهخدا). تغمد اﷲ بالرحمة و الرضوان ؛ جمله ای است که بجای رحمه اﷲ آرند : و چون ضعیفتر شد نیمه ای از قرآن برخواندی تا از دنیا برفت . تغمد اﷲ بالرحمة و الرضوان . (تاریخ بخارا ص 66).