تغیب

تغیب . [ ت َ غ َی ْ ی ُ ] (ع مص ) غایب شدن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ) (آنندراج ). ناپدید گشتن : تغیب عنی ؛ ناپدید گشت از من . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). و در ضرورت شعر تغیبنی گفته شده . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).