تفاح دشتی
لغت‌نامه دهخدا
تفاح دشتی . [ ت ُف ْ فا ح ِ دَ ] (ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) در ترجمه ٔ صیدنه آرد: تفاح دشتی زعرور بود و اطیوس گوید تفاح نوعی است از پودنه و منبت آن در نواحی موصل است و نبات او در کوهها و سنگستان باشد. او را بدست بمالند و نمک بر او ریزند و بخورند و اهل موصل او را تفاح بری گویند.... و رجوع به تفاح بری شود.
