تفاضل

تفاضل . [ ت َض ُ ] (ع مص ) از یکدیگر افزون آمدن . (زوزنی ) (دهار) (از منتهی الارب ) (از ناظم الاطباء) (از غیاث اللغات ) (از آنندراج ). || دعوی فزونی کردن هر یک بر دیگری . (از اقرب الموارد). || افزونی جستن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || برتری و افزونی چیزی بر چیزی . (ناظم الاطباء).
- تفاضل دو عدد ؛ فزونی یکی بر دیگری . چنانکه 3 تفاضل عدد 8 است بر 5.
- دارای تفاضل بودن ؛ دارای فزونی و برتری بودن . (ناظم الاطباء).