تفاطو

تفاطؤ. [ ت َ طُءْ ] (ع مص ) درآمده پشت و برآمده سینه گردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). || خویشتن را کشیدن از کاری و سرکشی نمودن . || بازپس گردیدن . || منکسر شدن و بازگردیدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).