تفاقرلغتنامه دهخداتفاقر. [ ت َ ق ُ ] (ع مص ) بهانه ٔ فقر و درویشی آوردن . || یکدیگر تفاخر کردن در فقر خویش . || زبون و پست نمودن خویشتن . (ناظم الاطباء).
