تفریج

تفریج . [ ت َ ] (ع مص ) اندوه وابردن . (تاج المصادر بیهقی ). بردن و دور کردن اندوه . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). از دشواری و غم بیرون آوردن . (آنندراج ). دور کردن خداوند غم را از کسی . (از اقرب الموارد) : یا ایوب قم باذن اﷲ فان اﷲ فرجک من الغم . (قصص الانبیاء).
درس گوید شب به شب تدریج را
در تأنی بردهد تفریج را.

مولوی .

|| گشادن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). گشایش دادن . (آنندراج ). گشادن و وسیع ساختن چیزی را. (از اقرب الموارد). || پیر شدن . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).