تفلت

تفلت . [ ت َ ف َل ْ ل ُ ] (ع مص ) درگذشتن چیزی از کسی . (منتهی الارب )(ناظم الاطباء). || رهایی یافتن . (از اقرب الموارد) : و قَل من رأیناه تفلت منه . (ابن البیطار ج 1 ص 133). || پیکار نمودن با کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || برجستن بر کسی . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).