تقصیع

تقصیع. [ ت َ ] (ع مص ) برآوردن کلاکموش خاک را از قاصعاء. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || فرو نشانیدن آب تشنگی کسی را و تسکین دادن . || لازم گرفتن خانه را. || برآمدن کشت از زمین و شکافتن خاک را. || نمایان شدن قوم و برآمدن آنان از شکاف کوه . || در خود پیچیدن جامه را.