تقفیل
لغت‌نامه دهخدا
تقفیل . [ ت َ ] (ع مص ) خشک شدن پوست . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد). || قفل کردن . (تاج المصادر بیهقی ) (زوزنی ). قفل نمودن در را. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد) (آنندراج ). || نگه داشتن چیزی . || فراهم آوردن گندم و مانند آن را. (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء).
