تقوف

تقوف . [ ت َ ق َوْ وُ ] (ع مص ) بازداشتن ، یقال : هو یتقوف علی مالی . || سخن آموزانیدن ، یقال : فلان یتقوف فلاناً فی المجلس ؛ ای یاخذ علیه فی کلامه و یقول له قل کذا و کذا. (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (از آنندراج ) (از اقرب الموارد).