تلبیب

تلبیب . [ ت َ ] (ع مص ) گریبان گرفتن و کشیدن در خصومت . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد): لبب خصمه فعتله الی القاضی . (اقرب الموارد). || مغزدار شدن دانه . || دودله شدن . || (اِ) شاماکچه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء) (از اقرب الموارد).