تلخی چش

تلخی چش . [ ت َ چ َ / چ ِ ] (نف مرکب ) رنج بر. که تحمل سختی و محنت و مشقت کند :
بسا تنگ عیشان تلخی چشان
که آیند در حله دامن کشان .

سعدی (بوستان ).

رجوع به تلخی و ماده ٔ بعد شود.