تلعی

تلعی . [ ت َ ل َع ْ عی ] (ع مص از «ل ع و») فروخفتن . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (ناظم الاطباء). || کره بستن انگبین و لیسیدن ،یقال : تلعی العسل اذا تعقد و تلعاه اذا لعقه . (منتهی الارب ) (آنندراج ) (از ناظم الاطباء). || تعقد عسل . (از اقرب الموارد). || گیاه لعاع چیدن . یقال : خرجنا نتلعی ؛ ای ناخذ اللعاع و هو اول نبت خرج . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء) (اقرب الموارد) (از آنندراج ). و اصل نتلعی ، نتلعع است که برای پرهیزاز کراهت اتصال سه عین ، آخرین عین را به یاء تبدیل کردند. (از اقرب الموارد). رجوع به ماده ٔ قبل شود.