تله کشلغتنامه دهخداتله کش . [ ت ِل ْ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] (نف مرکب ) در تداول عامه ، آنکه بیگاری کند. آنکه با مزدی سخت اندک برای کسی خدمت کند. رجوع به تله کشی شود.
