تماجنلغتنامه دهخداتماجن . [ ت َ ج ُ ] (ع مص ) مسخرگی نمودن . (زوزنی ). تمازح . (اقرب الموارد). یکدیگر را زشت و درشت گفتن . (ناظم الاطباء). رجوع به تماجع و تمازح شود.
