تماشاچیلغتنامه دهخداتماشاچی . [ ت َ ] (ص مرکب ، اِ مرکب ) نگرنده و آنکه در جایی برای تمتع بردن نظر می آید. (ناظم الاطباء). نظارگیان . بازی بین . ج ، تماشاچیان . (یادداشت به خط مرحوم دهخدا).
