تماهة
لغتنامه دهخدا
تماهة. [ ت َ هََ ] (ع مص ) بگردیدن خوردنی . (تاج المصادر بیهقی ). بدبوی و بدمزه گردیدن طعام . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء). تغییر طعم و بوی یافتن طعام . (از اقرب الموارد). || فاسدو تباه گردیدن گوشت . (منتهی الارب ) (ناظم الاطباء).
